Κέντρο Πληροφόρησης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου

Η αρχή της γνωριμίας με το βουνό των θεών γίνεται στο Κέντρο Πληροφόρησης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου που βρίσκεται στο Λιτόχωρο. Μέσα από εικόνες, εκθέματα, προβολές, εφαρμογές πολυμέσων, οι επισκέπτες παίρνουν πληροφορίες για τα μονοπάτια και τις διαδρομές, τη μορφολογία του εδάφους, τη χλωρίδα, την πανίδα, το κλίμα, το ιστορικό της πρώτης ανάβασης κλπ. Το Κέντρο προσφέρει – έπειτα από συνεννόηση- τη δυνατότητα ξεναγήσεων από τους διπλωματούχους ξεναγούς του.

Νέα Μονή Αγίου Διονυσίου

Βόρεια του Λιτοχώρου βρίσκεται η νέα Μονή του Αγίου Διονυσίου, όπου μεταφέρθηκαν οι μοναχοί της παλιάς μονής, μετά την ανατίναξή της από το γερμανικό στρατό κατοχής το 1943. Στη νέα Μονή, που λειτουργούσε παλιότερα ως μετόχι του ιστορικού μοναστηριού, φυλάσσονται όσα κειμήλια διασώθηκαν (χειρόγραφα, εικόνες, σταυροί κλπ).

Ναυτικό Μουσείο Λιτοχώρου

Το Ναυτικό Μουσείο του Λιτοχώρου προβάλλει μια άγνωστη πτυχή της ορεινής κωμόπολης, τη ναυτιλία, που ήταν η κύρια σχεδόν απασχόληση των κατοίκων από το 17ο ως το 19ο αιώνα! Παρουσιάζονται φωτογραφίες, εκμαγεία και σχέδια παλιών ιστιοφόρων, καθώς και διάφορα τεκμήρια (ημερολόγια πλοίων, ναυλοσύμφωνα, ναυτικά φυλλάδια, φωτογραφίες ναυτικών, εξαρτήματα πλοίων και άλλα αντικείμενα) από ναυτικές οικογένειες, πλοία, και γενικά από την ιστορία της ναυτοσύνης του Λιτοχώρου. Σύμφωνα με την παράδοση, οι πρώτοι ναυτικοί ήρθαν από τη Ραιδεστό της Θράκης το 15ο αιώνα και στους επόμενους αιώνες της τουρκοκρατίας έφθασαν στο Λιτόχωρο ως ασφαλές καταφύγιο πολλοί καταδιωγμένοι ναυτικοί από όλο το Αιγαίο και τα Επτάνησα. Την εποχή της ακμής του, στις αρχές του 19ου αιώνα ο στόλος του Λιτοχώρου, τα λιτοχωρίτικα ιστιοφόρα, αριθμούσε 150 με 200 μικρά και μεγάλα σκάφη. Τα καράβια του Λιτοχώρου εκτελούσαν ως και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα τις θαλάσσιες μεταφορές της Θεσσαλονίκης και του Αγίου Όρους, ενώ καραβοκυραίοι χρηματοδότησαν την ανέγερση σχολείων και εκκλησιών της κωμόπολης.

Πλάκα Λιτοχώρου

Η Πλάκα είναι ένας φυσικός όρμος που θεωρείται το επίνειο του Λιτοχώρου. Έχει μεγάλη βοτσαλωτή αμμουδιά, ενώ φυσικά βράχια και σκιερά πλατάνια κάνουν το τοπίο εντυπωσιακό.

Λιτόχωρο

Το Λιτόχωρο είναι ο μεγάλος παραδοσιακός οικισμός του βορειοανατολικού Ολύμπου. Συνδυάζει αρμονικά το βουνό με τη θάλασσα, την ιστορική παράδοση και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική με τη φυσική ομορφιά. Χτισμένο δίπλα από το φαράγγι του ποταμού Ενιππέα, διαθέτει όλες τις σύγχρονες υποδομές για την εξυπηρέτηση των πολυάριθμων επισκεπτών του και διατηρεί το ύφος του παλιού χωριού και της μακεδονικής λαϊκής αρχιτεκτονικής. Κατά την παράδοση, χτίστηκε από κατοίκους της αρχαίας γειτονικής πόλης Πίμπλεια, μετά την καταστροφή της από το φουσκωμένο ποτάμι. Οι ιστορικές μαρτυρίες ανάγουν την ίδρυση του οικισμού στη βυζαντινή εποχή, το 14ο αιώνα, ενώ στους επόμενους αιώνες της τουρκοκρατίας το Λιτόχωρο αναπτύχθηκε εμπορικά και ναυτιλιακά. Την πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της κωμόπολης μαρτυρούν οι πολλές εκκλησίες και τα πέτρινα σχολεία της. Το Λιτόχωρο, αν και μακριά από τη θάλασσα, ήταν για αιώνες φημισμένο ναυτιλιακό κέντρο. Η πόλη που ζει στη σκιά του Ολύμπου υπήρξε κέντρο εθνικών κινημάτων από την Ελληνική Επανάσταση ως την Εθνική Αντίσταση.