Η Κατερίνη, η πρωτεύουσα του νομού, είναι σχετικά νέα πόλη, που πήρε τη μορφή αστικού κέντρου μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923 και την εγκατάσταση προσφύγων από τη Μικρά Ασία και τη Θράκη. Στις αρχές του 19ου είχε μόλις 100 σπίτια, ενώ το 1912, την εποχή της απελευθέρωσης, η πόλη αριθμούσε 8.000 κατοίκους. Αναπτύχθηκε ραγδαία στις μεταπολεμικές δεκαετίες 1950-60 και εξελίχτηκε σε μια σύγχρονη πόλη, δυναμικό κέντρο της διοικητικής, οικονομικής και τουριστικής δραστηριότητας της Πιερίας. Σχετικά με την προέλευση του ονόματός της, η κρατούσα άποψη είναι ότι προέρχεται από την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης την οποία έχτισαν πρόσφυγες, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στις αρχές του 18ου αιώνα προερχόμενοι από τη χερσόνησο του Σινά. Με το όνομα Αικατερίνη αναφέρεται η πόλη σε σχετικά έγγραφα και χάρτες τον 19ο και στις αρχές του 20ού αιώνα. Αρχαιολόγοι και περιηγητές, εξάλλου, αναφέρουν ότι το όνομα Κατερίνη προέρχεται από παραφθορά του ονόματος της αρχαίας πόλης Άτηρα (Κάτιρα, Κάτερι), που υπήρχε στην περιοχή και συνέχισε να κατοικείται και στη χριστιανική περίοδο. Η Κατερίνη βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο, πάνω στον οδικό άξονα Αθηνών – Θεσσαλονίκης και απέχει 417 χλμ. από την πρωτεύουσα και μόλις 68 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Σήμερα είναι μια σύγχρονη πυκνοδομημένη πόλη που διαθέτει όλες τις υποδομές μεγάλου αστικού κέντρου που ικανοποιούν όλες τις σύγχρονες ανάγκες. Κεντρικός άξονας της πόλης είναι ο πεζόδρομος Μεγάλου Αλεξάνδρου με καλά καταστήματα και καφετέριες. Αξιοθέατο είναι το κεντρικό πάρκο, ο Δημοτικός Κήπος, με πλούσια χλωρίδα και μεγάλα δέντρα και θέσεις αναψυχής. Από την Κατερίνη του μεσοπολέμου με τα χαμηλά σπίτια σώζονται ελάχιστα παλιά, ανάμεσά τους το αναστηλωμένο αρχοντικό Τσαλόπουλου. Αξιοθέατο είναι το Λαογραφικό Μουσείο της πόλης, που διαθέτει κειμήλια των προσφύγων (στολές, οικοσκευή, εικόνες, κλπ) ιδιαίτερα από τον Πόντο.