Μονή Αγίας Τριάδας Βροντούς

Στο εσωτερικό της διατηρούνται τοιχογραφίες του πρώτου μισού του 18ου αιώνα, που φέρουν το πέρασμα του χρόνου επάνω τους από την εγκατάλειψη και ερήμωση του μοναστηριού.

Κορυφή Προφήτης Ηλίας

Ο πιο ψηλός λατρευτικός χώρος της Ελλάδας είναι το πέτρινο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στην ομώνυμη κορυφή του Ολύμπου, σε υψόμετρο 2.803 μέτρα. Είναι μια μικρή μονόχωρη εκκλησία που, σύμφωνα με την παράδοση, χτίστηκε από το Άγιο Διονύσιο τον 16ο αιώνα, ενώ κάθε Ιούλιο, ανήμερα της γιορτής του Προφήτη, μοναχοί της γειτονικής μονής ανεβαίνουν στην κορυφή και κάνουν λειτουργία. Αν και δεν βρέθηκαν αρχαιολογικά λείψανα, θεωρείται ότι το εκκλησάκι χτίστηκε πάνω σε αρχαίο ιερό κορυφής, όπως υπήρχε στην απέναντι κορυφή του Αγίου Αντωνίου.

Νέα Μονή Αγίου Διονυσίου

Βόρεια του Λιτοχώρου βρίσκεται η νέα Μονή του Αγίου Διονυσίου, όπου μεταφέρθηκαν οι μοναχοί της παλιάς μονής, μετά την ανατίναξή της από το γερμανικό στρατό κατοχής το 1943. Στη νέα Μονή, που λειτουργούσε παλιότερα ως μετόχι του ιστορικού μοναστηριού, φυλάσσονται όσα κειμήλια διασώθηκαν (χειρόγραφα, εικόνες, σταυροί κλπ).

Παλιά Μονή Αγίου Διονυσίου

Η μονή Αγίας Τριάδας Ολύμπου ανακαινίστηκε από τον μοναχό, άγιο της ορθόδοξης εκκλησίας, Διονύσιο, το 1543, στη χαράδρα του Εννιπέα, στο χώρο όπου υπήρχε παλιότερο ομώνυμο βυζαντινό μοναστήρι. Ο Θεσσαλός όσιος Διονύσιος ο νέος (από τη Δρακότρυπα Καρδίτσας), πριν από την ίδρυση του κοινοβίου στον Όλυμπο, είχε διατελέσει μοναχός στα Μετέωρα και ηγούμενος στη μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους, έχοντας τη φήμη λόγιου ασκητή και καλλιγράφου. Το μοναστήρι καταστράφηκε αρκετές φορές από πυρκαγιές και λεηλασίες των Τούρκων, καθώς υπήρξε ορμητήριο των Μακεδόνων κλεφτών. Καταστράφηκε ολοσχερώς το 1943 με ανατίναξη των κτιρίων του από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, που θεωρούσαν το μοναστήρι κέντρο της εθνικής αντίστασης στον Όλυμπο. Από την παλιά μονή σώζονται τα ερείπια του καθολικού (της κεντρικής εκκλησίας), που είναι χτίσμα του 18ου αιώνα, και της βόρειας πτέρυγας με την τράπεζα και τον πύργο του μοναστηριού. Σε μικρή απόσταση, Νοτιοανατολικά από το παλιό μοναστήρι, βρίσκεται ένα σπήλαιο, το ασκηταριό του Αγίου Διονυσίου, με εκκλησάκι και αγιασματική πηγή. Σήμερα το μοναστήρι ανακαινίζεται εκ βάθρων, ενώ οι λίγοι μοναχοί του εγκαταβιούν στο μετόχι της μονής που βρίσκεται βόρεια του Λιτοχώρου, όπου χτίστηκαν σύγχρονοι κοιτώνες και ξενώνες. Η εκκλησία του μετοχιού χτίστηκε το 17ο αιώνα, ενώ τα παλιότερα κτίριά του ανεγέρθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα.

Μονή Πέτρας

Μετά τα Φωτεινά, διακλάδωση του εθνικού δρόμου οδηγεί στη μονή Πέτρας και το ομώνυμο χωριό. Από την παλιά μονή σώζεται μόνο η εκκλησία που χτίστηκε στα 1754, με υλικά που ανήκαν σε παλιότερο βυζαντινό κτίσμα. Τα σύγχρονα κτίρια του μοναστηριού στέγασαν προπολεμικά σανατόριο και ως το 2004 ψυχιατρείο. Το όμορφο χωριό Πέτρα, αφετηρία για αναβάσεις προς τις βόρειες κορυφές του Ολύμπου, διαθέτει ξενώνες και ταβέρνες. Μετά την Πέτρα ο δρόμος οδηγεί προς το ορεινό χωριό Κοκκινοπηλός, τη θεσσαλική πλευρά του Ολύμπου.

Μονή Αγίου Αντωνίου Κοκκινόγης

Η Μονή του Αγίου Αντωνίου της Κοκκινόγης, είναι μεταβυζαντινής εποχής και χτίστηκε το 1755. Τα γύρω κτίσματά του είναι πέτρινα και κάτω απ’ το ναό υπάρχει μια μοναδική υπόγεια κρυψώνα.